चूंबक सूई (अर्थात आज तू म्हणशिल ती पूर्व !)

आकृष्ट प्रेमाच्या जिवावर तिही म्हणे खलबते फिरवते,
भल्या भल्या दिप-स्तंभाना निशब्द गर-गरवत स्तंभित करते
उद्याची चिंता मला मान्य नाहि म्ह्णते,
पाक्षिक न होता पून्हा "आज तू म्हणशिल ती पूर्व!" म्ह्णते,

प्रवास घडवत, अथांग खारवटलेल्या अश्रूत,
उसळी मारुन नागमोडी वळण घेत तरीहि जिवंत,
आजहि तुझ्याच बळावर, तिच ती श्रद्धा रापत सबका मालिक एक म्हणत
पून्हा आज तू म्हणशिल ती पूर्व! म्हणते,

हिमनगाचे मानी नाक चूकवायला तिलाहि तो अदभूत त्रिकोण लागतो,
तेंव्हा मात्र तिचा "तो" स्वप्नाळू मळभ अलगत आपला रंग बदलतो,
झोडपणारा पाऊस आतून एकदम शूष्क करून जातो,
"दिशांचा तिर" हि मग सतत ऐकमेकांच्या पाठिवर "मी" म्हणतो

तेव्हांहि ती लक्ष ठेऊन असते क्षितिज रेषेतल्या म्रुगजळावर
चुकून ढग, मळभ बाजूला सारुन दिसतोय का एखादा सोनेरी "पूर्व" सूर्योदयावर,

एका टिचकी सरशी गिरकी घेत पून्हा कालच्या वादळाची पटकन
सारवासारव करायला अनं पून्हा तेच ते म्हणायला तयार...
आज तु म्हणशिल ती पूर्व !
आज तु म्हणशिल ती पूर्व !                           

                                                                

                                                                            मंगेश साळवी.